söylenmemiş sözlerim için
özür diliyorum önce kendimden
sonra senden
seni anlatamadığım şiirlerim için
ve aşktan
onu görmezden geldiğim zamanlar için
hudutlar koymaya kalktım
sınır tanımaz yüreğime
zihnimi kemirmeleri pahasına
kelimelerimi gizledim
susturdum kendimi
varlığımın anlamı aşkı gücendirdim
şimdi kendimi affettirmek için
yeni sözler biriktirmeliyim aşka dair
gitmeliyim, yeni şehirler görmeliyim bu yüzden
içinde sesin olan yeni sokaklar keşfetmeliyim
rüzgarla dost, fırtınayla kardeş olmalıyım
içimde sesinle, dolaşmalıyım yeniden kendimin uçurumlarında
yeryüzünün zirveleriyle yüreğimin derinliklerini birleştirip
sonsuza akmalıyım bulanmadan
söylenmemiş sözlerimi yeniden kazanmak için
rüzgarda savrulduğu anda
toplayıp gecenin zifiri saçlarını yanıma
martılarla bir yolculuğa çıkmalıyım
gönül kâsemde zeytin gözlerin
ve karanlıkta ışığım sözlerin
kanatlanmalıyım gök yüzüne
toplanmalıyım bulut bulut
yağmalıyım sağanak sağanak
toprakla kucaklaşmalı, denize karışıp yok olmalıyım
her saniyesiyle zaman
her zerresiyle mekan
aşk olana değin
sımsıcak gülümseyişinden sırılsıklam yağmurlar devşirmeliyim
ıslanmayı yeniden öğrenmeliyim
çocukluğumu ve İstanbul’u yaşayıp yeni baştan
yeniden şair olmalıyım senin için
sesinin en ahenkli yerine yaslayıp yalnızlığımı
göğsünde dinlendirmeliyim şarkılarımı
hedefi olup ok ok kirpiklerinin
vurulmalıyım yeniden hayata
kendimi affettirmek için aşka
her şeyi yeniden sevmeliyim
Kayıt Tarihi : 13.10.2016 15:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!