Ey Sevgili!
Sensizlik senden önce canımı yakmıyordu hiç
Senden önce yalnız da değildim, kimsesizliğimde
Hangi yıldıza aynı anda baktığımızın da önemi yoktu. Sen yoktun!
ŞİMDİ DE YOKSUN! Farklı olan ne peki? soruyorum
Keyif için içiyordum sigaramı yada öfkelendiğimde sadece
Şimdi ne zaman seni düşünsem hep sigara yakıyorum
Boş vakitleri seviyordum aylaklık ediyordum olmuyor şimdi hep seni düşünüyorum
Yoktun güzeldi her şey! Yoksun hiçbir şey güzel gelmiyor!
Yosun kokuları arasında sevmiştim seni,deniz mavisi bir bakışta
Mavi değil biliyorum gözlerin ama deniz esirgememişti maviyi
Aşk esirgememişti ateşini sana vermişti. cömert de davranmış hani
Bir yaz vaktiydi sevmiştim seni yaz kadar
Aramızda deniz var şimdi yosun kokan tuz kokan. sen kadar sevdiğim deniz
Dalsam derinlerine beni alır mı? Ya bu ateş söner mi? bilmiyorum
Yollar gidiyorum,rüzgarı karşıma alıp bir parça serinlik arıyorum nafile
Söner dedikçe çoğalan etrafını değil içini yakan bir ateş yakıyor içimi
Geldikçe aklıma seninle içtiğim bir fincan çay tadını hala unutamıyorum
Bakışındaki işveydi tadı belki de ürkek sokuluşun
Sen oluşun sadece belki de sadece senle oluşum
Belki de sadece sende kayboluşum…
Şimdi en çaresiz savaşımı veriyorum ben kendime karşı zamana karşı
Her şey senden yana,ben bile bir yanımla yanındayım
Bölünmüş parçalanmış cephem, her an yitiyorum
Yenilgiyi kabullendim talan tamamlansın bitsin
Aşk benden gitsin diye bekliyorum
Kayıt Tarihi : 17.9.2006 15:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!