Aşk Ben’im Şiiri - Hayrettin Taylan

Sıfırın son çizgisinde geçmekteyim.. Cesaretim yok bir olmaya ,yeniden sen olmaya! Ab- ı aşk suyu içmeliyim. Üçün düşünde hayallerim büyür. Ben,sen bir de bebek…
Mutlak bir bekleyiş, suskun heceler, beni aşka “buda “ yapar Uzakdoğu kozmikleri.

-Korkuyu güle çeviren, gülü küle çeviren, seni kula çeviren bir inancın sayısızlığında bir oldum , birebir oldum.
-Kendi yalnızlığıma, umularıma, bekleyişlerime, sana olan sevgime mektuplar yazdım
- Bir veda mektubu yazmak istedim, bir senden kopuş, seni unutuş, sen ah ediş mektubu yazmak istedim.
-Alegorik hayıflanmalarımla irkildim, ironik hazların gölgesinde kalakaldım.
Özlemlerimde travmalar geçirdim. Kendimden geçtim,geçilmez denilen ne varsa geçtim; yalnız bir senden, geçemedim.

Ölümün üşüttüğü geceye yıldızlar saydım. Buselerine besteler yaptım.
Yaka rozetime,yeni aşk takmak istedim, ay ışığında. Etrafımda etraf, yüreğimde bana acıyanların acımsı resim sergisi.
-Ha bire vurmakta kıyılarıma vuran, unutamayış. Ruhumda sızılar.
-Ruh halimden korkan yürek dostları aynalara dargın halimi bilmiyor.
Yalnızlığıma dökülen an, bulutsuzluğun simyasını şifreler.
-Halepçe’de ölen bebeklerin gözlerinde seni gördükçe, Şeria’da ölen en güzel kızın gözlerinde bakışını resmedince, bir şehidin sözlüsünün gözünde akan göz yaşları seninkilere hep benzetince, bütün acıklı anların sonlarında gözlerim hala nemleniyorsa,sana benzeyen birisini görünce kalbim yerinden fırlar olunca, söyle can gülüm, söyle aşk risalem, söyle sonsuzluk ummanın seni nasıl unuturum.
- Kimler yüreğimin çaprazlarında çarpılmak istedi kimler?
Rehindir tutkularım.Etrafı sevginin çitiyle çevrili,çevrimdışı, evrim dışı düşlerin yatırlarında susarak uyuyorum.

Sürgüsüzü bir gönül kapısında izdüşümün düşlerime düşer.
“ Her gittiği diyarda genç ve selvi boylu bir güzel sever,onun aşkında aşk şiiri olan Karacaoğlan,kırkları aşan bir dönemde bir gün pınar başında genç ve güzel birine tutulur. Kırkıncı sevgilisi gayrı odur. Onla yeniden izdivaç düşünürken, bir gün pınarın yanındaki servinin koyu gölgesinde onu beklerken, yıllar önce bir türlü unutamadığı, bütün şiirlerini ona yazdığı sevgilisi gelir,saçları beyazlaşmış, yanında yeni sevgilisi olarak gördüğü selvi boylu.
- Karacaoğlan:
-Yar bu kürede, sensiz yaşayan bir bezirgânım. Tel tel, çalındım, el el alındım.Seni aradım, seni taradım mısralarda.
İçimdeki tellere türkü oldun. Uzun havalarımda mızrabıma dokunmayan oldun.
-Ozanlığım sensin, ömrüm sensin.Diğer selvilerin yalnız adı vardır, yalnız gönül sazı vardı. Sen bam telimden çaldın, sen öz suyumdan demlendin.
Bir bilsen özlediğimi, bilsen sözümün ince anlamlarını sen yollara düşer dillere türkü olan sözlerimde ağlardın.
-Unutuluşa tütsülendiğim aşk baharlarımın son çiçeğine açıldım.
-Söyle yar, bu yar ne arar yanında.
-Ben seni unutmak için güzellere şifrelendim, güzellere hecelendim.
Sen hep aşk alfabemin ilk harfisin, son harfine kadar bana yetme aşklar yaşattın.
Değer mi yar değer mi?
-Kim bu yanındaki selvi boylum ? Bu bir rüya mı, illüzyonist bir anın şaşkınlığı mı?
-Eski sevgilisi:

İsimsiz öpüşlerinin çürümüş uzaklığında seni aramadım, seni sormadım.Yalnız senin dudak tadınla bir ömür çürüdüm. Ben seni sevdim, ben seni yaşadım. Gel gör ki sen aşkın ermiş değildin.
Sen aşkın elekçisi,sen güzelleri eledin, sen ayran gönüllüğün aynası oldun? Hangi kadın, hangi ince yürek bu sızıyla seven bir yürekte kalır?
-Sen bahtını kurşunladın, sen ahdinin mezar taşına bensizliği yazdın?
-Bütün dünya biliyor senin bana olan aşkını, sen beni sevmedin, sen beni unutamadın. Sen benimde eridin, sen buzullarımda dondun.
- Gelecekte senin gibi bir ozan daha gelecek,binlerce şiir yazacak sevdiğine, seni unutturacak.
- Biricik aşkımızın biricik kızına nasıl selvi boylum dersin.
-O senin kızın, o senden kalan tek sevgi tortusu. Bak pınar ağlıyor, bak yürek ağlıyor, sen beni unutamamışsın.
-Yürek kertmesi oynadığın son selvi senin kızın..
-Karacaoğlan:

Şimdi gönül depremlerimden, yüreğin felaketlerinden arındırdın. Sahi benim yanardağlarımdan, ne zaman alevin son bulacak. Neden sana benziyor diye, senden bir işvelik bulurum diye başka gönül frenkasındayım.
- Ve gülüm işte ben de Karacaoğlan’ın son öyküsüyüm. Ben yazdım, ben oynadım sende.

- Takvim düşlerime asılmıştır. Her gece senden bulamadıklarım yırtılır. Unutulmaya yüz tutmuş yüzünde ay susar.Yıldızlar küser hecelerime. Seni dillenir yalnızlık, sen ile sen arasında uzar Samanyolu. Beni sana çağırır ,bekleyişin bulutları. Nemli gözlerinden buhurla yolla,yeni bir yağmurda aşka ıslanalım unutamadığım.