Bazen biz birbirimize ağzımıza geleni söylesek bile,
içimizde bir yerler çaba harcamaksızın hep konuşur,
sarılır yine kucaklaşır,
şarkı söyler yine gizli gizli birlikte.
Aşk belki de sadece bu işte;
yüzeyde boğulduğu için,
dalmaya devam eden dibe.
Mutlu aşk bu işte sadece;
içeri sokulan,
dışarıda üşüyünce.
Bakınca sönen ama içeri yerleşen ateş,
başka hiçbir yerde yapamadığında,
dile gelmek için en derin yerde,
küllerinin içinde.
Uzaklık ama neden öyleyse?
Aşk hep uzak yerlerdeyken yine.
Yani her türlü hesapta bize yine yalnızlıkken kalan.
Çünkü bir ihtimal,
bir daha hiç yalnız kalınmayan bir aşk şekli var.
Ve hepimiz de onu arıyoruz yorulmadan…
Kayıt Tarihi : 7.2.2017 15:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sahir Üzümcü](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/07/ask-belki-de-sadece-bu-iste.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!