Aşk Belası Şiiri - Mehmet Ekici (taha)

Aşkı mı öğrendim heyhat işim zor
İşte etrafında pervane oldum
Yandıkça büyüyor bu ateşten kor
Ateşine düşen pervane oldum

Makamımı artık herkes biliyor
Senin gözlerine maskara oldum
Kim görse halimi bana gülüyor
Çocuklara bile maskara oldum

Ferhat olamadım düşüp dağlara
Gezdiğin yerlere bahçe, bağ oldum
Belki adım senle geçer çağlara
Sarı saçlarına siyah bağ oldum

Sakindim, durgundum, sessizdim ama
Ta bağrından kopup akan çay oldum
Senden uzaktaysam, sensizim sanma
Her gece içtiğin demli çay oldum

Ansızın görmeye cesaretim yok
Gözlerimden ama, dilden lal oldum
Bakışın saplar da yüreğime ok
Gönül sarrafında sana lal oldum

Artık seni görsem ne faydası var
Gözlerine mahkum bir sürgün oldum
Bakışın ömrüme çekiyor duvar
Bu aşk ağacına ilk sürgün oldum

Bu rüya biterse uyandırmadan
Al ömrüne ekle sana yaş oldum
Başımı öylece hiç kaldırmadan
Ağlayan gözlerde akan yaş oldum

Aşkın belasına düşeli beri
Toplumda en sefil tabaka oldum
Söyleyin de artık olsun haberi
Aşkın tütününe tabaka oldum

Ağustos 2004, Aksaray