Aşk denen şey, bitmez bir belâ imiş,
Nefrete dönüşünce insana cefâ imiş.
Oturup kendi kendimi dağladığımda,
O umursamaz, duymaz imiş.
Onu düşünüp, içten içe ağladığımda,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta