Ardından gözyaşı döktüren döner mi hiç?
Yollara vurup kendimi,
Kimi zaman Eyüp Sultan'da,
Kimi zaman Sultan Ahmet'in yokuşunda arıyorum seni.
Aşık olan kendinden gidip sevdiğinin ardına düşermiş.
Yaşamaya çalışmaktan öyle yoruldum ki,
Küçücük bir hevese bin nefes verdim bugün de...
Her şeyden daha fazla hasretin.
Dikişleri sökülür mü insanın günlük?
Oluk oluk yokluğun akıyor benliğime.
Neyi birleştirmeye çalışsam yırtılıyor bir yerlerinden;
Aramızda uçurumlar var artık benden giden kendimle.
Silkeleniyorum silkeleniyorum olmuyor;
Derin bir uyku var üstümde.
Uzaklara dalıp dalıp gidiyorum,
Kim bilir bir daha seni ne zaman görecek gözlerim.
Öbür tarafta var mıdır ki vuslat?
Öldüğümde beni ilk sen karşıla.
Gözlerinden cennetimi seyretmeye devam edeyim.
Aşk bana gelirken seni giyinmiş ey sevgili!
Kayıt Tarihi : 25.2.2018 00:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!