Aşk Ateşi Şiiri - Nizamettin Ergül

Divane olup çöllere vurdum kendimi
Sular,seller önüne çektim bendimi
Tüm tabipler bir oldu anlamadı derdimi
Aşkın ateşinde yaktım kendi kendimi.

Aynalara küstüm hayata darıldım
Mutluluğu unutup yalnızlığa sarıldım
Şarjöre mermiyi doldurup namluya verdim
Aşkın ateşinde yandım tutuştum öldüm.

Deryalara daldım yok oldum
Yaz mevsiminde sararıp soldum
Zulümünden kaçmaktan yoruldum
Aşk ateşinde yandım yandım kül oldum...

Nizamettin ERGÜL