Bir kere aşık olmaya sevmeye gör
Kalbinde volkanlar kaynamazmı
Ağustos sıcağında titrerken
Yüreğin kıpır kıpır oynamazmı
Yokluğumda yeniden ölmenin acısını
Kalbinde damarlarında hissettinmi
Aşktan ve sevgiden gözlerin görmez
Tenin hissetmez kulakların duymaz oldunmu
Dudaktan kalbe giden yollarına
Aşılması zor engeller çıktımı hiç
Aşkla ümitle dolu kalbin
Ümitsiz ve naçar bıraktımı seni
Hele o zamanlar sarfetme tek kelime
Gönül yarasıdır kalbe işler ölümüne
O zaman uykuların kaçıp
Gecen gündüzünle bir oldumu hiç
İnsan bir sefer aşık olmaya görsün
Görmez gözün hissetmez uzuvların
Kahrolsun, kendi kendine yetmezsin
O zaman geceler sana dost olur
Kadehin dibindeki bitmeye yüz tutmuş içkin
En samimi arkadaşın, belki çıkış noktan olur
Her yeni kadehte daha samimi
Bir sonrakinde ümit ışığın belki
Sonra anlarsın içmenin boş olduğunu
Aşkın yine içinde ateş gibi durduğunu
Kayıt Tarihi : 13.1.2005 23:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dr İbrahim Necati Günay
TÜM YORUMLAR (1)