Ateş geçse kor olur. Kor sönse kül olur. Kül dağılsa toz olur. Onu da çeker nefesimiz soluk olur. Solunan kana karışır, damar damar dolaşır. Beyne ulaşır anılarla hesaplaşır. Önce çarpıp acı verir; acıları toplayıp hüzün olur. Sonra bölüp hüznü umut olur; eksikleri çıkarıp düş olur. Anımsamak istemeyiz sadece. Hep vardır oysaki bilinç altı kuytu bir yerde.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Güzel hesap......iyi formül......hoş ifadeler.....kutluyorum tüm içtenliğimle ve tam puanımla..........Saniye Sarsılmaz
Hoş bir üslup. Kısa ama çarpıcı, yürekte çoğalan kelimeler... Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta