Ateş geçse kor olur. Kor sönse kül olur. Kül dağılsa toz olur. Onu da çeker nefesimiz soluk olur. Solunan kana karışır, damar damar dolaşır. Beyne ulaşır anılarla hesaplaşır. Önce çarpıp acı verir; acıları toplayıp hüzün olur. Sonra bölüp hüznü umut olur; eksikleri çıkarıp düş olur. Anımsamak istemeyiz sadece. Hep vardır oysaki bilinç altı kuytu bir yerde.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
