Aşk ateşi Şiiri - İsmail Amedi

AŞK ATEŞİ

Beni Leyla ya çevirdi aşkının kor alevi
Beni mecnun eyledi senden esen rüzgâr
Vah küllerim vah, vah aşkımın kor alevi
Değirmene pervaneye çevirdi bu yel bu rüzgâr
Üstümde kapkara büsbütün bulut kümeleri
Altında kurumuş çatlamış dudaklarıyla ben
Düşsün diye dudağına toprağımın damla kümeleri
Açılmış ellerim rüzgârın savurduğu yelken
Karların çöktüğü dağa döndürdün başımı
Eziliyor taşım bu büyük ağırlıklar altında
Aşk yağmurları döndürdü vadiye yanağımı kaşımı
Ey sevgili benim unuttuğum gönül katında
Beni yakan aşkının ateşi başka alevler değil
Ah benim ayrılılık oklarıyla açılan yaralarım
Ahım gönül yarasından kanatan başkası değil
Gel ey sevgili açılmış gönülden yaralı kucaklarım
Gönül dağım turum nurunun zerrelerine muhtaç
Yansıt güneşinin ışıklarını dağıt perçemini
Bu gönül okşayıcı rahmet ellerine muhtaç