Aşk-ateş-ten Şiiri - Fırat Öncel

Yatağımın âtıl kuytularına kokunu vaat ediyorsun
Durma!

Durma!
Toprak doku damarlarıma!
Seni Havva'dan derledim
Suyu inkar ateşi kabuldür, ateşe tapınız diyorsun.
İşte meşkim eşkâline kanıttır, inanmıyorsun.

-gel ki devşirsin kendini ateş-
-ten bir ırmak sen yanımdayken-

Durma Fırat böl yatağını döl boyunca...
Öykümü sayıklıyorum, adına hayal buyursun hayâ ehli.
Aşkın maskesini taşıyorsa kin
Tanrı suflörüm
Aklımın kıblesine denk gelmeli sözleri.
Hadi durma!
Aşığı özleyen sözlerim var.

-gel ki sen uyurken içimde ten-
-sel bir arzu arza gelen-

Seni Adem'in kızlarından derledim
Elimde zinadan bir parantez adımı yazdım içine kaç kez.
Havva'nın doğum sancısıdır kederim
Kendimi ölümün mecazına iliyorum
Şehâdetim kelebek ölümü bir süreçtir.
Ve ölüm, sanılanın aksine kutlu bir hastalık...

-gel ki büyüsün içimde aşk-
-tan bir köprü zamana uzanan-

Seni korkularımdan derledim
Yüzümün üzerinde ürperiyor diğerleri
Diyorum ya, korktuğum şey çoğaltıyor beni
Adın, aklımda bir çağrışım
İlk adımdır.

Suflörüm beni terk etti!
Adem'in hatıra defteriyim, yasak meyveden tatmak bir arzu.
Hazır ırzını vermeye rızayla
Sayfalarıma yazılan ne varsa
Şimdi belâ okunur satırlarımdan,

Tanrının unutkanlığı var mıdır?

21/4/2009