Aşk Arayan Bir Kadın Şiiri - Meryem Burma

Bir kadın vardı, gerçek hayatta bulamadığı aşkı arıyordu
O aşk için hayaller kurup, düşlerini sevgiyle süslüyordu
Bu düşler içinde kendisine bir sevgili yaratmıştı
Artık düşleri hep o sevgilinin etrafında dönüyordu
Kadın kendini düşlerde zengin ve güzel buluyordu
Sevgilisi ise kendinden genç yakışıklı fakat yoksuldu
Kadın gün geçtikçe düşündeki sevgiliye âşık oluyordu.
Onun içinde gerçek hayatta da düşlerindeki sevgiliyi arıyordu
Kadın muhteşem güzelliğe sahip nadide bir çiçek gibiydi
Sevgilisi ona mükemmel sözler ediyor onun gönlünü almasını biliyordu
Artık bu düşüyle kadın öylesine bütünleşmişti ki gerçek sanıyordu
Sanki Çırağan sarayında yaşıyordu bu kadın bir görkem vardı onda
Kapıdan çıkışı merdivenlerden inişi muhteşemdi o kadının
Yavaşça iniyordu merdivenlerden bir süzülüşü vardı beyaz bir kuğu gibi
İnerken de aklında tek bir düşünce vardı sevgilisinin onu beklemesi
Sonra böylesine muhteşem bir yaşantıdan köhne bir hayata nasıl geçecekti
Onun için bu aşk ne kadar önemliydi, her şeyden şimdiden vazgeçiyordu
Evet; bu aşktı, onu alıp kendinde sevgilisine doğru sürüklüyordu
Sevgilisi onu hemen şuracıkta merdivenlerin dibinde bekliyor olacaktı
Merdivenleri inerken de aklına düştü sevgilisinin ona seslenişleri
“Sen ne muhteşemsin, ne kadar güzel süsülüyorsun, sanki bir ay parçasısın” diyordu
Bu sözler aklından hiç çıkmıyor ve kulaklarında her an çınlıyordu
Güzel kadın biraz daha zarif ve kibar bir şekilde inmeye başladı merdivenleri
Çünkü yine ona söylenen o güzel sözleri duymak istiyordu
Başını biraz daha dik tuttu, omurlarını kaldırdı ve mağrur bir şekilde yürüdü
Merdivenlerden bir inişi vardı ki ben muhteşem bir kadınım diyordu
Oysa merdivenler adeta gözünde uzadıkça uzuyordu inmek için
Ya sevgilisi ona belemezse merdivenlerim dibinde zaten kaç basamak ki
Hemen iniverecekti merdivenleri, neden beklemesin sevgilisi
Şimdi iniyor fakat sevdiğine varamıyordu, acaba gördüğü rüyamıydı
Ona kalsa uyumuyordu gözleri açıktı ve yürümeye çalışıyordu
O zaman bir düşse gördükleri peki hepsini nasıl olurda hatırlıyordu
Sanki bu düşler onun için bir zamanlar gerçekten yaşanmış gibiydi
Bu gördükleri onun için düş olamazdı hayatının bir parçasıydı
Tamamda şimdi neden yaşadığı ve bir türlü bitiremiyordu bu merdivenleri
O her şeyden vazgeçtiği aşkı uğruna bir türlü sevdiğine kavuşamıyordu
Her zaman onun için giyinir, onun için kokular dökünür ve süslenirdi
Hiçbir zaman rüküş olmaktan hoşlanmaz her zaman terli toplu olurdu
O kadar zarif ve narin yalpıydı ki süslenmekten hiç vazgeçmezdi
Zaten sevdiği de onu “ay parçam, hanımeli kokulu kadınım” diye çağırırdı
Sanki merdivenlerde takılıp kaldı, aklına geçmişte kalan hatıralar takıldı
Ne hayaller kurmuştu, neler yaşamıştı, neler kucak açmıştı, kendine göre
Düşlediği o kadının yerine koyar ve hep o muhteşem hayalleri yaşardı
Öyle ki yaşadığı o hayaller onun birer gerçek parçası olur ve aşkını arardı
Yılların ne kadar çabuk geçtiğinin ise hiç farkına varamadı
Şimdi yalnız kaldı, hayaller tükendi ve gençliği de elinden gitti
Artık o hayallere nasıl dönüş yapsın, aklına yalnızlığı takılıyor
Yıllardır hep hayalinde bir sevgili yaşattığını şimdi hatırlıyor
İsterdi ki geriye dönebilse düşündeki kadını ve sevgiliyi yaşamak isterdi
Fakat buna ne zamanı vardı nede geri dönebilme imkânı vardı
Anlayacağın hayallerindeki sevgilisi onu çoktan bırakmıştı
İşte o bir zamanların muhteşem kadını böylece hayallerini bitirdi
Önce o yakışıklı; ona güzel sözler söyleyen sevgilisini gönderdi hayatından
Sonra ihtiyarlık herkes gibi gelip onunda kapısını çalıverdi
Elleri boş, gönlü yalnızlığa yenik düştü, aşkı arayan o muhteşem kadın
Hiç bitmeyecek sandığı zamana yenik düştü, yürüyemez hale geldi
Zaman ondan çok şeyler altı uzaklara götürdü, söndü umutları
Aşkı yılardır arayıp durdu o muhteşem kadın, hiç geleni olmadı.
Artık ne merdivenlerden inebiliyor, nede sevgilisi onu merdiven dibinde bekliyordu.

Tarih: 29.03.2009/Pazar
Gece yarısı saat 00.50 de (yani bire on dakika kala) yazdım