Aşk arası Aşka Mucize

Geçilecek her sevda önünde, geçmekteyim deli ırmaklar gibi taş güzellere çapraşa çapraşa…

Fundamentals imgelerimin yıktığı fildişi kulelerimden mucizevi bir aşka akışlarımı bağlıyorum.

Soramadım bir çift söz… Zühre yıldızı gibi yaryüzümde parladı. Üstelik, naif ve ürkek bir ceylan gibiydi. Kendi kendine ağlayan, çaresizliğini gözyaşlarıyla yıkan bir ceylanın yüreğindeki aşk kimyasını almak mucizesindeyim. Beni sarmış benlerim. Umurdan öte, simerenya beyaz tenli beyaz atlı yüreği amalı bir prens olsam da yazılmıyor aşk bana bir türlü.

Daha fazlasına fazıl olup rüzgarlarımı hazırlıyorum beklemeli hazlarımla. Ki onun nazlarına karşı zülfünü savuracak bir şeylerim olmalı…! İçim rüzgar. Benim rüzgar; aşk evleri uçurmaktayım…! Dokunmaktayım nazlı bir gül zülfüne… fırtınadan sessizliğe… sessizlikten sonsuzluğa bilemem, esersem ne yana eserim… bakarsın yüzüne eserim… eser de geçerim… Ya da son mucizemsin diye hep sana eserim. Ne varsa geçilecek, nasıl esilecekse eser ve benden sen’e geçerim!

İşte mucize burada. Benden sene esmek ve seninde aşk kavimleri yaratmak ve de çoğalmak sevgilere. Hazır mısın ki? Gözyaşlarını biriktirdin mi? Akıttın mı Benistan’da geçen hazan ırmağıma. Sensizlikten dökülen yapraklarımı sürükledi mi gözyaşların. Mucize gerek demi, beni sana uçurak bir rüzgarın adı gerek. Hangi alize, hangi meltem, hangi, muson, hangiler e ısmarladın beni.

Oysa beni sana ancak yerleşik ve içten çoktan yaralı bir tusunami getirebilir.

Bin bir tahammülden geçmekteyim… kırdığım hoyratça özlemlerimi derlemeliyim yeniden. Yıkmalıyım pervasızlığımın arsız surlarını… Tahammülden tahayyüllere geçmekteyim mucizeyi nar-aşk! … Gönenmiş bir sevim yok… Tutkuların için; yoktan ve benli şoktan geçmekteyim.

Varın varından, yarin yârindan… yandığım, tanımadığım… duyduğum, duymadığım… gördüğüm, göründüğüm, görmediğim… dokunduğum, dokunmadığım. İçlendiğim her ne varsa birazını değil tümünü kullanıyorum tusunamilerine karşı.

Aristokrat bir hevesle seçildim gönül sınıfına benden sene geçtim. Şimdi sendeyim. Bütün dersler, bütün tersleri geçtim; yalnız senden kaldım. Oysa çok çalışmıştım, eski aşklardan kopya bile hazırlamıştım. Üstelik kopya çekmiştim; ama yakalandım sana. Aldın kopya kalplerimi, okudun bensizliği. Kağıttan sevinçler derlemiştim, kalptenkentlere sevilme bayrağımı çekmiştim.

Mucizeyi bekliyordum senin uğrunda, oysa mucize bendim. Mucitliğim seni bulmakta zorlansa da şimdi pınarının beyazlarında akışlarım derliyor benimi…

Uçsuz bucaksız uçurumları öğreniyorum. Sensiz kalmaya cesaretim yok!

Ruhunda suyu içmeliyim.. Muğlak düşlerinden mutlak gerçeklere gereklerimi zincirlemeliyim.

Bin hazar, hezeyanlarımı ancak paklar. İronik hazlanışım başlar sana hazırlanışımda. Bir umut tayfunundan kendimden geçtim uçtum sana. Gözlerin bakışıma vurur hançeri… Gözbebeklerim evet, aşk bebeğin işte bu olsa gerek diyerek içimdeki bütün meyilleri sana yöndeş kılar.

Mucize bu olsa gerek, hiç göremediğimken, hiç dokunamadığımken, hiçbir şeyimin bir harfi değilken aynı kalpte yeşermek… Aşk fidanım büyüyor, bütün büyücü güzeller beni sende kurutmak istese de bir kere benden sene geçtim. Tusunamilerim benimi sana akıttı gayrı ruhun okyanusunu fazla kızdırmadan usul usul yaşayalım anların anılmışlarını…