Kimi aşık olur,sevdiğine kavuşur,
Zevk-i sefa sürer,güler oynaşır,
Bu avare gönül,boşta dolaşır,
Gerçek aşık,aşka köle kişidir.
Bana, yardan oldu,etmedi felek,
Gönülden sanardım, o mührü melek,
Dönüpte bir baktım, yar etmiş kelek,
Peşi sıra bakmak ben delinin işidir.
Dünya biterse ara Güneşte, Ay'da,
Sayısız yıldız var, aha uzayda,
Gökler mavisinin içinde yay da,
Görünen sevdiğimin hilal kaşıdır.
Yürü,yorulma sen, sevgiyi ara,
Sevgisiz kalanlar hali fukara,
Derya var,evren var, biterse kara,
Aşk aramak sevenlerin işidir.
Yine de sev gönül,sevgiden dönme,
Yücelerde eyleş,alçağa inme,
Onun ettiğini iyi seç, sanma
Feleğin yaptığıdır, hatta işidir.
Evrim Evrensel der olmazsa sevgi,
Bozulur evrenin çarkı,ahengi,
Rastlarsa gönüle eşiyle dengi,
Şakıyan bülbülce öter,coşudur.
Kayıt Tarihi : 28.4.2007 15:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)