Aşk alışkanlık olunca
Gönülde oyuncak oldu peşinde
Uğraşacak bir şey
Her daim buldu kendine
Tokat da yedi tekme de bu gönül
Hangi yarayı kapatsa
Bir diğeri bitiveridi yanında
Yaraları sarmak der değil
Üflemekten usandım
Bir parça sevgiye de
Yıllarca dolandım
Her seferinde bu son diye yaklaştım ama
Ne o sevgiyi kazandım
Ne de o alışkanlığı kaybettim
Kayıt Tarihi : 6.9.2016 04:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!