Aşk Alametleri, Şiiri - Çağdaş Öztürk

Aşk, sokakta karşıma çıksa tanımam!
Ne yaşamışlığım var ne tanımışlığım.
Bir Allah’ın kulu da hayrına
Girip koluma
“Çay ısmarla şurada da anlatayım”
Demedi daha bana!
Adlarını duydum bir kaçının
Ferhat’ın, Şirin’in, Zühre’nin Tahir’in
De ki Mecnun ile Leyla’nın;
Bir de
Dizelerini okudum aşktan söz eden nice şairin;
Bunlardı aşk hakkında tek bildiğim.

Çok sevdim dediğim (:SEN)
Ağaçlara adını kazıdığım (:SEN)
Görmediğimde öldüğümü sandığım (:SEN)
Sayıklayıp adını ateşlerde yandığım (:SEN)
Hasretiyle gözyaşlarımı tutamadığım (:SEN)
Aklımdan çıkarıp atamadığım (:SEN)
Unutamadığım (:SEN)
Kanımın kaynadığı (:SEN)
Görünce yüreğimin dışarıya fırladığı (:SEN)
Kim oldu hayatımda diye baktığımda geriye
(SEN) dolu, senden oluşan tek elemanlı bir küme!

Aşk, sokakta karşıma çıksa tanımam!
Ne yaşamışlığım var ne tanımışlığım.
Aşk alameti mi bu saydıklarım?
Şaşırdım.
BEN benim burada, SEN ise karım…

Hala “Yalandan kim ölmüş? ” diyor; duyuyorum…