Gecelerden saklanırdım,
Utanırdım,
Korkardım.
Güne ihanet gibi gelirdi
Hiç gülümsemezdim geceleri
Karanlık olunca erken yatardım
Çabucak sabah olsun diye.
Sabahın ilk ışıklarıyla
Derin bir nefes alırdım.
O gecenin gidişine sevinirdim
Aşık olmadan, ağlamadan,
Yıldızlara donuk donuk bakmadan
Aydan medet ummadan geçen bir gece.
Zamanla günlerin geliş sevinci
Yerini gecelere bıraktı.
Ve ben Geceleri arar oldum.
Utandım gecelerden saklandığımdan,
Daha çok korktum.
Geceler beni affeder de
Ya Aşk affetmezse...
Kayıt Tarihi : 16.11.2005 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)