Aşk Adına Şiiri - Mehmet Özcan Yasdıbaş

Bir rüzgar maziden esip
Bize ihaneti hatırlatmış
Korkularımız içinde bir düş gibi
Sevinçlerimiz boşunaymış

Her hatıra bin hayal ile yoğrulmuş
Susuz bir akşamüstü
Bakışlarımız kördüğüm olmuş
Yılgın bir gül elimizde solmuş

Sedeften bir dolunay sonsuz gökten
Buruk aşkımıza selam durmuş
Gözlerimize bir siyah perde
Her nefisten dem alarak çökmüş

Oysa sandıklarımız gerçek ile hayal sapağında
Bir kendimiz olamadan her şeye renk olmuşuz
Güzel günler dermek varken bir yanılgıyla
Hiçliklerin içinde faniliğimize esir olmuşuz

Yorgunuz evet, sevgimizden değil
Sevmeye gayret ederken kurtulamadığımız
Ruhlarımıza pranga olmuş körlüklerimiz
Bizi bizden ötelemiş, her halimize yabancı olmuşuz

“Ey sevdasına adaklar sunduğum derdimize sevda tohumlarımızı ektiğim
Bil ki gecesinde sabahın, doğumunda bir bebeğin, yağmurundan sonra gökkuşağının
Her tecellisinde yüce yaradanın, aminlerle biten dualarımın, dahası insanlığımın
Bir bir toya döndüğü her vakitte sen olasın emi, sol yamacımda aşk adına”