Aşk Adına Şiiri - Doğan Çeçen

Ey kalbim!
Sen ki, aşkın en saf hali, en derin nefesi,
Ey sevgiyle çarpan, umutla atan,
Sana düşen en kutsal görev,
Aşkla var olmak, aşkla yaşamak, aşkla sevmektir.

Aşk, yalnızca bir duygu değil;
O, insanı insan yapan,
Dünyayı güzelleştiren, yürekleri birleştiren,
Karanlıkları aydınlatan kutsal bir güçtür.

Ey kalbim!
Aşk adına, bir kere sevdiysen,
Onu sonsuza dek yaşat,
Rüzgâr ne kadar sert esecek,
Yağmur ne kadar yoğun yağacak,
O aşkı bırakma, o ateşi söndürme.

Aşk, bir çiçek gibi narindir,
Ama aynı zamanda bir dağ gibi yücedir.
Bazen acı verir, bazen coşturur,
Ama asla yok olmaz, yok edilemez.

Ey kalbim!
Aşk adına, doğru olanı savun,
Adaleti koru, yalanla savaş,
İçindeki sevgiyle insanlara dokun,
Dünyayı güzelleştir, iyilikle doldur.

Sevgiyle yüklü her adımda,
Kalbini temiz tut, umutla dolu ol,
Çünkü aşk, en büyük gücüdür,
Ve o güçle, hayatı anlamlandırırsın.

Ey kalbim!
Aşk adına, hiç durma, yılma, vazgeçme,
Karanlık günlerde bile ışığı aramaya devam et,
Çünkü sen, aşkla atıyorsun,
Ve aşk, seninle sonsuza dek var olacak.

Aşk, geçmişten geleceğe bir köprüdür,
Adem’den beri süren,
Kalpten kalbe akan bir nehir gibi,
Gönülden gönüle uzanan bir zincirdir.

Ey kalbim!
Aşk adına, sevmekle kalma, sevdir,
İyilikle dol, şefkatle sar,
Ve unutma ki, aşkla dolu bir dünya,
Yaşanmaya en layık dünyadır.