Aşk Adamıydı Dersin.. Şiiri - Ali Kamil

Kimsesizdi gökyüzü;
Lâl bir dil..
Avaz avaz bir ses..
Haykırmak çare değil..
Sağırdı;
Karanlık sulardaki deniz..
Bir âmânın gözlerini araması kadar kör;
Bir dilsizin konuşması kadar boş..
Anlamsızlığa anlamlar yükler gibi..
Yalnızlığa anlatıyorum kendimi ve seni…
Gebe kalmıştı şiirler yeni doğan güne..
Çıkmaza düşmüş..
Bitap ve yorgun..
Doğuma gider gibi sancılı..
Uzun bir yoldan geçti..
Kalemden süzülen her harf..
Her hece aklımın kabristanlarında yankılanırken..
Kanla revanla geldi her kelime..
Masumiyet sesinde eskiyen…
Aşk hikayesi;
Ve dudaklarımın ucunda bitmeyen acılı dize..
Aşk deminde keder dolu kağıtlar
Aşkla gelmiş şiircik; ölü doğmuş bir çocuk şimdi,
Yüreğimin sevda mezarında..
Şimdiki zamanda resmeyledim maviyi..
Nice şiirler hüküm giymişken sevdaya..
Ezbersiz acılar gözlerinde tükendi..
Kirpiklerinin uzun tellerinde ölebilmek için..
Meçhul bir ip ucunda..
Seninle el ele!
Mutluluğu emanetlere rehin bıraktım..
Senden habersiz..
Adından acılar türetiyorum …
Dilimin ucuna geliyorsun..
Aşkı soruyorsun!
Tatlı sesinle yitip giden!
Her kelimesi yüreğimin içine işleyen..
Gözlerinde bir mavi sürgün..
Saçlarında zambak kokuları..
Kentin bir yerinde güzel bir kadın..
Silueti diyordu melodiler..
Ötesi yoktu!
Aşk buydu!
Sevda yokuşlu ağlamalardı gönül pazarımda..
İki damla gözyaşı olmuş bedelim...
Soyunmuş..
Çırılçıplaktı benliğimde...
Elem giyinmişti..
Sana tutkun yüreğim..
Gözlerinde ateş yanarken...
Hiç ses etmedim..
Meğer ne çok kedermiş..
Oysa ne zormuş, gözlerinde tutuklu kalmak..!
Sevmiştim işte seni..
Her şeyden öte..
Kendimden fazla..
Sadece sevdim seni…
Sakın gitme kal düşlerimden..
Gönül yollarının koynunda..
Başını yasla kal yamacımda..
Bir aşk şafağında
Sesini duyayım şiirlerimde
Sen kuşanmış şiirlerde seyreyle yüzümü
Ve zamana not düşsün saatler
Sen kalbimin tam ortasında
Sensizlik ihtimali yemin olsunki
Sensiz ben olmam…!
Hani olur ya!
Hazan zamanı bir martı..
Yada!
Sararmış yapraklar sorarsa beni..
Yağmurların altında..
Sevgi insanı..
Aşk adamıydı dersin..