Aşk Ada_su Ölümsüzlüğüne Künyelenir

tükenmişliğin tükenmez kalemiyle çizildi aşk kalem
Sonsuz özlemlerin siperlerinde sustum sensizliğe
uzak bir şehirde aşk kuyusundasın ve Yusuf halimi yıkıyorsun içten içten
sana varmanın merdivenlerini uzatıyor imkansızlık
Susamış iksirlerinden önce hüznün dalgası vurulur yaralanışımdan
benim için ölümle öpüşen yaşamın ta kendisiyim aşkından
utkun bir buluşmanın yansırlarında derlenir visli amberlerim
sevgi pınarlarını geçmişiyle yıkama zamanı değil aşk adası
bu aşk sızısının sonsuz aynasında geleceğin yansır
Özünü hüznün zigguratlarından uzaklaştır tutkusu adası
efkar sepetini sal huzurun zer haline
biraz benli düşlerde ütüle kendini
ıslanmış ve de uslanmış sevi haritamda başkent ol
yansın tüm aşk ışıkların kara günler dahil
içindeki peltek heceler anlatıyor biçare demlerini
aşka damlıyor gözyaşların bedeli deliyor kavuşmalar
kendi aşk bulutumuza yücelir bulutların
ikimiz de yaryüzünde kalp gözünden susamışız aşka
vuslatımızın nadaslarında çatlamış kavuşmalara elbet yağacak yağmur
elbet bir günün tam gününde güneşte önce gün olacağız aşka
nakaratlı damlaların söylediği sulu sepken tutkularda ıslanacağız
yörüngemiz düşlerimizin vakisinde oluşacak en tanınmış sevgilerle
Ruhumuzun mitik molasında sözlerime sardığın sözcenle
Kutsi bir kalakalışın son kalesi olarak büyüyeceğim