Darda kaldığımızda bize,
Aklımızı kullanmamız söylenir,
Her şeyi mantığımızla çözeceğimizi,
Öğretirler bize,öyle değilmi?
Ama duygunun olmadığı yerde,
Yakıtsız kalmış motor gibidir mantık,
Ne kadar zorlarsanız zorlayın,artık,
Mantık motorunu çalıştıramazsınız,
Her şeye duygularınızla dalarsanız,
O zamanda duvara toslarsınız,
Canınız acır,yüreğiniz kanar,
Perişan olur,divane dolanırsınız,
Sizi görenler bakarlar şaşkın,
Ne olmuş buna,neden böyle diye?
Hatta adınızı bile,çıkarırlar deliye.
İşte böyledir mantıksız duygu,
Yada böyledir,duygusuz mantık,
İkisi birden yanınızda değilse,
Bilesiniz ki siz de yanmışsınız.
Ve bir gün mutlaka,ama mutlaka,
Bir güzelin acımasızlığına toslarsınız,
Acının etrafında dolananlar,
Canları yanmadan asla,
Acının ne olduğunu anlayamazlar,
On’çün; aşkın etrafında dolanan,
Aşkı arayan bayanlar,baylar,
Aşk acısını tatmadınız hiç biriniz,
Aşk acısının ne olduğunu?
Yürek yangınının nasıl yaktığını
Bu satırları dikkatle okursanız,
Bir güzele toslamanın acısını,
Aşk acısının yaktığı,yürek yangınını,
Çok zor ama,belki anlayabilirsiniz.
Kayıt Tarihi : 12.12.2003 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Osman Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/12/12/ask-acisini-ogrenmek.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)