sensizligin uçurumunda çaresiz seviyorum
anla artık ben seni kaybetmekten korkuyorum
sevgimi bile itiraf edemeden yanımdan giden sen degilmiydin?
çok yaşıdım sensizligin acısını ben biliirim
sabahlara yenik düşüşümde ondandır belki
huzuru düşünmekle aldım yıllarca
hissederek içimde seni...
güle papatya desem papatya gibi kokmaz ki
sana arkadasım desem sana olan askım hiç bitmezki
ben gözlerinin esiri oldum yıllarca
kalbini sevdim sen anlamasanda
gözlerindeki yaşa karışmadan kalbimdeki yerin
ve yıkıp gitmeden hayallerimi
ne olur fısılda bana sevgini
esiri oldum deniz gözlerinin
ve halada gözlerinin esiriyim.....
Kayıt Tarihi : 15.1.2004 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!