Sen ellere gittin ama,
Seni unuturum sanma,
Bana yaşattıkların yanına kar kalır sanma,
Sende nasıl bir vicdan var.
Nereye gidersem gideyim,
Seni ne kadar da unutmak istesem de,
Anılar bırakmıyor peşimi,
Sayende kalmadı dermanım ama yine de yıkılmadım.
Sen ellerinsin artık,
Boşunaymış umutlarım, hayallerim,
Yalanmış yaşadığımız aşk,
Sen olmadıktan sonra,
Neyleyim bu canı, neyleyim bu hayatı.
Bu hale sen koydun beni,
Aynaya her baktığımda tanıyamıyorum kendimi
Kırık bir cam gibi savruldum dört bir yana
Kendimi kâh dağ başında kâh meyhane köşelerinde
Rakı şişelerinde toplamaya çalışıyorum.
Hiç mi korkmadın Allah’tan?
Hiç mi aklına gelmedi giderken?
Hiç mi sevmedin beni?
Bir kez olsun düşündün mü?
Artık benim tek düşündüğüm aşk acısı.
30 KASIM 2009 - Karaman
Zafer ÖzkayKayıt Tarihi : 1.12.2009 18:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)