Aşk Acısı Şiiri - Necati Ülker

AŞK ACISI

Aşk bahçesinden gül koklayan, bülbül olurmuş,
Aşkın pınarından bir damla içen, sarhoş olurmuş,
Kavuş masada sevdalılar, ağlaya, ağlaya, kör olurmuş,
Aşk acısı çekenlerin, gözü kör, yüreği çöl, olurmuş.

Dalları fırtınada kopmuş, bir ağaç gibi,
Her yaprağı bir semte savrulmuş gibi,
Üzerine ölü toprağı, serpilmiş gibi,
Aşk acısı çekenler, olur vurgun yemiş gibi.

Gülmek, ağlamak, bir girdap sanki,
Gün ışığına, suya hasret, bir bitki sanki,
Bakınca pencereden sokağa, sis dolu sanki,
Aşk acısı çekenlerin, alevdir damarındaki,

Zaman geçiyor, hayat geçiyor, ömürden,
Bin bir düşünce sarmış çıkmıyor, beyninden,
Atamıyor ki acıları, işkenceleri, bedeninden,
Aşk acısı çeken, kurtulamaz aşkın pençesinden.

Şair-yazar Necati ÜLKER

05,03,2007 İnk Bilgisayar – ANKARA