Öğle sevgi var ki, ruhumda derin
Kalbimin içinde, var iken yerin
Çıkma kal orada, o yerler senin
Kıskanan çatlasın, severken seni
Aşk şerbeti içmek, acı diyorlar
Niye bu aşkımı, hor görüyorlar
Yok yere, bu kalbimi kırıyorlar
Kıskanan çatlasın, severken seni
Senin o gül yüzün, meleğe benzer
Felek vazgeçmiyor, hep beni üzer
Her gece hayalin, rüyamda gezer
Kıskanan çatlasın, severken seni
Aşk ne anlatıyor, anlayan olmaz
Aşkı anlamayan, kıymeti bilmez
Kırarsan kalbini, geriye gelmez
Kıskanan çatlasın, severken seni
(0068) Aralık 1976
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 23.8.2009 01:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kanat açıp gökler de, uçasım gelir
Bir çırpı da kanatlanıp, bu gökler de
Hep aşka doğru kanat, açasım gelir
Hele bu aşkın gözü, kördür diyorlar
Neden bilmeden, yürek incitiyorlar
Sen de çabalama hiç, boşu boşuna
Zaten bu aşkımızı, hor görüyorlar
Sevgilimin gülüşü, meleğe benzer
Tutamasan elin de, kaçıp ta gider
Yüreğin de açar da, derin yaralar
Ciğerini kanatıp, terk edip gider
Aşk çok şey anlatır da, tarifi olmaz
Ağlarsın sızlarsın da, menzile girmez
Aşkın seni terk edip, giderse bir kez
İnan ki Midayetim, bir daha dönmez
yüreğine sağlık kutlarım muhabbetle
TÜM YORUMLAR (4)