son öpüş
öpüş değildir ki
kuru bir yaprak
ayrılırken daldan
kendinde olan şey
:acıma
ölecektin az önca seviştik
yarana girip çıktım sanki alnım kan-ter
yüz kaslarında ışıdı beyaz ay kaskatı
birden yanaklarında incecik yırtılmalar
çirkinsin kahrolası
çirkin çoktan
neden yüreğine işiyor bu kan dolu damarlar
sus bebeğim
ben geçsem yerine
uzansam da öyle olsa sabahlar
düzelir mi her şey
ellerinden olsun
gelir mi bahar
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 10:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!