Buğulu gözlerime yanaşıyor kelebek
Ayrılık kamçısını savurdun, vurdun cana.
Gönlüm harman yeridir; aşk yağdı öbek öbek
Ayrılık kamçısını savurdun, vurdun cana.
Gözümde can alıcı bir günlük tebessümle
Sevmişim mangal gibi sevda dolu kalbimle
Elinin soğukluğu, kefenledi ölümle
Ayrılık kamçısını savurdun, vurdun cana.
Esirin oldu yürek, döndü aşk direğine
Neşesi son bulmuş aşk, çakılmış yüreğine
Rengârenk acı dolmuş, aşkımın küreğine
Ayrılık kamçısını savurdun, vurdun cana.
Ellerimle vermişim, ayrılık mendilini
Kazmışım mezarını, salmışım ecelini
Boyamışım ölümün soluk kefen rengini
Ayrılık kamçısını savurdun vurdun cana.
Şükrani der; yavaşça yaklaştı hüzünlere
Sabah ışığı açmış, biterken gecelere
Minik minik gözlerden, yaş düşerken ellere
Ayrılık kamçısını savurdun, vurdun cana.
24/05/2015(ayrılk günmü)
Şükran Güneri ArslanbayKayıt Tarihi : 6.6.2015 17:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!