Müebbet yemiş gözlerinde aşk
Tenime değmiş mapusluğun demir parmakları
Sensizlik düşmüş taş duvarlarına odamın
Daha bir soğumuş yalnızlığım sıcaklığında
Müebbet gizlemiş ömrümde yürek
Tenime dokumuş sevgi nağmelerini dudakların
Karanlık mapusluğuma ışık tutmuş kalbimdeki yar
Sen düşünce akla, taş zemin olmuş cennet bahçesi
Müebbet gözlemiş senle soğuk zemin
Tenime katmer katmer açmış zakkum çiçekleri
Sensizlik korkusuyla donmuş titrek yaşlarım
Nefesinle buzullar yanmış, çözülmüş sende aşklarım
06.07.2015
Aygül MudurluKayıt Tarihi : 24.11.2015 10:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
SAKURA Kitabımdan
![Aygül Mudurlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/24/ask-a-muebbet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!