Ben kıvılcımım, aşktır beni yangına çeviren rüzgar.
Ben sevgilinin bir bakışıyla,
Gözünün bir damla yaşıyla sönerim ancak...
Gecenin en zifiri karanlığına kalbimi kördüğümle bağlamışım.
Ben sevgilimin tatlı bir kelamıyla çözülürüm ancak.
Denizken kurumuş, koşarken vurulmuş, zemheride kavrulmuşum.
İç yanarken mevsimlere hasret bedenim, çöllerde bile donmuşum...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta