Ben kıvılcımım, aşktır beni yangına çeviren rüzgar.
Ben sevgilinin bir bakışıyla,
Gözünün bir damla yaşıyla sönerim ancak...
Gecenin en zifiri karanlığına kalbimi kördüğümle bağlamışım.
Ben sevgilimin tatlı bir kelamıyla çözülürüm ancak.
Denizken kurumuş, koşarken vurulmuş, zemheride kavrulmuşum.
İç yanarken mevsimlere hasret bedenim, çöllerde bile donmuşum...
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta