Uçsuz bucaksız bir sahra
Sınırları şemsin doğduğu yere sabit.
Kah evveli kah sonrası
Yarı aydınlık tamamına yakını karanlık.
-İnsan ömrü-
Zamanın dehlizlerinde gezinen bizler
İpini koparmış düşler kaçkını.
Yanan şem’e alev olmak pahasına.
-Bak! Bir kez daha.-
Kalplerin gölgesi suretsiz iner geceye
Dimağ öylesi böylesi sağır iken
İnsanın insana noksanlığı
İnsanın insanda yokluğu
Tarifi yitik derin, ezbersiz bir acı.
Sakla, şimdi. Her bir harfini gecenin
Aşk’a sükut-u hizmet adına.
Kayıt Tarihi : 9.1.2019 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
