Aşk'a Giden Acı Yol Şiiri - Kuzey Pb

Önümde dik bir bayır, yar bu yolun sonunda derler.
Yüreğimle bir dua gibi çıktık yola...
Heyecan sarmış bizi, yol boyunca konuşur dururuz yüreğimle...
Zaman geçmeye başlar.
Bu ölüm gibi dik bayır bitmek bilmez.
Zaman durmak bilmez, bizimle birlikte o da geliyor sanki...
Yorgunluk izleri sarmaya başlar bedeni...
Neden bitmiyor bu yol...
Sanki istemiyor sonuna gitmemi...
Uzadıkça uzuyor...
Zaman artık daha hızlı geçer.
Günler günlerle yarışır.
Doğa iyice sert davranmaya başlamıştır bana...
Direncimi zorlayan sertliklere maruz kalarak,
hala yare ulaşma arzusuyla devam ediyorum...
Zihnim karışmaya başlar.
Sanki her şey bana engel olmaya çalışıyor.
Ayaklarımı hissetmiyorum artık...
Ne zamandan beri yoldayım onu da bilmiyorum.
Sanki yıllardır yoldayım.
Nefesim artık azalmaya başlıyor.
Üşüyorum yüreğim;
Dayanamıyorum...
Sen de yavaşlamaya başladın artık;
Atışlarını hissetmiyorum.
Bedenim buz gibi...
Nefesim cimrileşmeye başladı.
Titremeye başlıyorum.
Yarimm... Yarimmm...
Seni görmeden gitmek istemiyorum, ne olur duy beni..
Ayaklarımı çürütürcesine yürüdüğüm bu dik bayır, ne olur bit artık..
Yüreğim artık hissetmiyorum seni, ses ver;
Yaşıyor musun?
Gözlerime siyah bir sis çöküyor.
Korkuyorum..: Yari görememekten korkuyorummm... Korkuyorum... Korkuyo... Kork...

HAYATINDA İSTEDİĞİ TEK DUA YARE KAVUŞMAKTI. BİZDE YOLLARI UZATTIK. DOĞAYA ZALİMLİĞİ ÖĞRETTİK. YÜREĞİNE SUSMAYI ÖNERDİK. ÇÜNKÜ YOLUN SONUNDAKİ YAR, YILLAR ÖNCE ÖLMÜŞTÜ. ONU ÖLÜ OLARAK GÖRÜP, ACISIYLA YAŞAMASIN DİYE, BİZ ONA YARİNE KAVUŞTURCAK YOLU GÖSTERDİK! ..