Aşk’a düşen gönül Şiiri - Sergen Sayın

Yücelerden yücesin, lütfunla var her nefes,
Görünürken perdede, gizlisin her heves.
Nice sırlar içre sır, akıl ermez haline,
Bir zerreyim denizde, ne hacet ilmine?

Adınla doğar sabah, geceler sana döner,
Sen varlık özüsün, gönül ateşi seninle söner
Ne söz yeter övmeye, ne göz seni görmeye,
Sen aşksın aşkta sen, kim korkar ki ölmeye

Baktım dağlara daldım, taşta zikrin duydum ben,
Her nefeste “Hu” dedim, döndüm kendi özümden.
Ne cevherim, ne beden, kül oldum aşk ocağında,
Ben yoklukta buldum var’ı, sen varsın her çağrıda