Bir buse kondu kalbimin orta yerine
Hal bilmez bedenim,narıyla inlemede
Bir faniyi bu hallere koyan kalp şimdi nerde
Aşk çıkmazında ömrüm,,aşkıyla can vermekte
Sesi kulaklarım da bana ses verir
Gözü,gözümü köreldip,esirden esir
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




İsmi 'Aşk' olan bir şiir görünce heycanlandım...
Zira aşk insanlık tarihi ile yaşıttır bence... önyargımdır..tartışılır... ama yüzyıllardır sanatsal yapıtların hemen hemen tümüne konu olmasına rağmen, sanatın hala birincil konu mankeni olma özelliğini koruyor...
Diyeceğim o ki... Aşk başlığı ne kadar bildik de olsa ele alınış biçimi onu çook farklılaştırabilir...
buraya da onun için geldim... keza elim boş dönüyorum... :) selametle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta