Aşk'a Dair Şiiri - Ömer Gölge

Aşık her neye mecnun ise aslında,
O aşkın ta kendisidir

Hangi vuslatın hasreti,
Fırtınalar estirse gönülde,
Bilki hedef tektir
Bu serabın ötesinde..............

Varsın Yusuf............
Bin Züleyha ile halvette bulunsun
Yansın da Mecnun,
Leyla'sı için bi-akl olsun
Tarih-i köhne............
Nice kıssa-i aşk kayde de dursun
Henüz...............
Kayda değer bir söz düşmedi,
Vak'a-i Nivüs aşk üzerine.

Kimi bir çift ceylan göze,
Yandı,tutuldu
Kimi bir dilber-i ahu'ya
Tığ-ı Rüstem le vuruldu.
Her kim ne dedi ise iş bu barede,
Nihayetsiz bir ummanın kıyısında bulundu.

Aşık her neye mecnun ise aslında,
O aşkın ta kendisidir.

Ebediyyet verilmişken insana,
Bezm-i Elestte
Neden hala fani olana,
Hezeran beste.
Sen gel birde aşkı ariften dinle
Bir mısra ol mesneviden,
Süzülüp,
Kamışlıktan koparılmış bir neyde inle.

Hasret ummanadır vuslat faslında
Pençe-i ezelin açtığı aşk yarasında
Laleler filizlenmekte her lahza,
Hayvan-ı natıkın ruh aynasında

Aşık her neye mecnun ise aslında,
O aşkın ta kendisidir

Gönül içre saltanat kurmuşken
Gönül verdiğin............
Bidar ol!
'O'
Hem ezeldir hem ebeddir.