hüzne alkış tutan ruhun,
bulutlara değen ruhumla dans eder.
şu şehrin varoşların da gelen çocuk haykırır
yokluk ötesindeki varlığı karanlıklara.
çingene yosmalar gönül okşar...
gönlüm yanmamış yangınların külünü savurur aşk'ın üzerine.
sevdam yıldızlara asılı bir şiir olup mehtabı süsler,
sonra bir dua olup dilimde arş-ı sımsıkı saran.
evvelce aklım vardı aşk'a aglayan.
sen varsın diye
esaretten kurtulur cümle kelime,
oysa gözlerin demlenir gözlerinde.
sen,
ruhumda büyüyen aşk'ın
şefkatlı kollarında nazlanıp, merhamet pınarından içtin.
aşk'a dair,
yoktun var oldun,
var olunca, yok oldun ey can...
(ejder mutlu)
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!