Burası hüzünün yaşadığı insanlığın öldüğü yıkılmış evinin bir köşesi'nde oyuncaklarını düşünüp beşik yapmış bir çocuk duruyor orada.
Babaannesinin evi, askıda duranlar merhum dedesinin.
Ceketleri arasında kalmış anıların cesedi.
İnsanda gizli insana rast gelesin.
Dünyada bana hiçbir şey, tabiattan melül bir insanın zorla gülmeye çalışması kadar acı gelmemiştir.
O zaman gelen neydi, giden kimdi.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Dua dua gidelim. Olur da şems vaktine denk geliriz aşk ile...
Tebrikler Engin Bey...Ne güzel okunuyor şiirleriniz. Yüreğinize sağlık...
Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta