Aşk nerelerde yanılmaktır acaba
nelere yenilmektir, bir daha bir daha.
Hangi yalanlarına inanmaktır sevgilinin,
hepsine mi bile bile…
Kırılmasın diye uğraştığımız kalbimizi
çarpa çarpa yerlere,
oraya buraya vura vura
izin vermek midir parçalanmasına.
Görüp görmezlikten,
Duyup duymazlıktan mı gelmektir.
Birbirini incitmek, hırpalamak
tüketmek midir, sonuna kadar.
Nasıl bir savaştır ki bu,
hiç doyulmaz yenilgiye
ve pes etmez hiç kimse…
Yıkılıp, yenilip toparlanıp
başka bir savaşa başlamak mıdır
ömür boyunca ve hangi cesaretle.
Kırık kalbimizi onarıp,
ağır aksak ya da coşkuyla
göz göre göre gitmek midir
koşmak mıdır, yeni sevgiliye.
Yeniden tutunmak mıdır hayata
umutla yeşerip, çiçek açmak mıdır.
Güneşi havayı suyu,
geceyi yıldızları ayı
her şeyin tadını,
yeniden keşfetmek midir.
Sonra…?
Sonrası yok ki.
Sonsuza kadar yine
aşka bile bile….
2 Aralık 2005
Kayıt Tarihi : 24.12.2013 02:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!