AŞK’a AKRUSTİŞ.

Şu yaşında AŞIK olmak neyine? !
Utanç duymaz! .Rahat batmış beyime!
Yalnız hissetmiş galiba kendini.. (!)
Aramağa mı çıkmış ki dengini?
Şunun-şurasında ömrü mü kalmış? !
Ikbar’ına aceb daha ne kalmış ? ! (*)
Nedamet günleri şu gün,şu zaman..
Dünya hayatından bitmiş el’aman…
AŞIK olmak..Belki,her yaşta KADER..?
Akıllı ol! ..Ömrün olmasın heder! ..
Şefkat ile sevdiklerin ganidir,
IŞK ile koştun-yoruldun hanidir…
Kâlbin bir Güzele takılıp-gider;
Ozaman,hayatın olur derbeder! …
Lûtfuna sığınıp-tevbe et hele…
Mazallah,AŞK’ınla düşersin dile…
Adamı tefe kor,çalıp-dururlar!
Kendi ayıplarını unuturlar…
Nâ-dan olan,AŞK’ı aceb ne bilir.. (*)
Ellerinden ancak kötülük gelir…
Yüreğim,AŞKIMDAN olsa da harab…
İb’ad etme kulunu,AŞK’tan,YARABB ! (*)
“..NENE GEREK..? ..” Dedim,YARABB! ALDIRMA…
Ebedî uykuma AŞKSIZ DALDIRMA! ..
———-
Babam rahmetliden:
“.Dilimi ateş-i aşkınla suzan eyle Yarabbii.! ..
Beni yevmül ceza ağlatma,handan eyle Yarabbii!
Habibin Ümmeti dersen,kulum dersen bana kâfi…
Şu mücrim Hilmi’yi,bu lütfa şayan eyle YARABBİİ..! ”

-ERDEK-30.04.2006

(*) İKBAR / Kabre koymak.
İB’AD / uzaklaştırmak
NÂ-DAN / kaba,kötü,terbiyesiz.
DİL / gÖNÜL
SUZAN / ağlayan
ŞAYAN / uygun,yakışık
IŞK / Aşk