Gece olur sessizlik çöker benim yeminli sözlüm,
Gün olur sus pus olur neredesin cennet gözlüm,
Rüzgârlar konuşsun bana ya da sussun saklasınlar,
Güneşimi üzüp, severek ayırıp sakın ağlatmasınlar...
Dedim ya güLüm bu naraLarda benim sesim boğuk,
Sadece üç ses teLim üç harfi çalıyor, aşk, aşk, aşk,
Yankılanıyor içimde hayatın anlamını sunuyorlar,
O üç harf zaten bütün herşeye bedel oluyorlar,
1. A ALLaH dön dönebildiğin kadar öt çoşkuyla,
2. Ş Şefkati onun her yerde gör çocuksuluğunla,
3. K Kelamı onun hepimize duy bütün duygularınla...
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 18:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Özünlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/05/ask-964.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!