Aşk Şiiri - İrfan Karapınar

İnsanın içinden bir şeyler kopup gider ya
Anlayamazsın,bilemezsin
Hissedersin,söyleyemezsin
Kimsindir,nesindir? Hayat nedir? Yaşamak nedir?
Anlatamamak kahreder
Dalar gidersin,sessiz kıyametler kopar
Derinden hissedersin
Ah,ne büyük işkencedir

Mum ışığında titrersin,geceler uzar
Ne varsa yarına dair gözlerin yazar
Bulutlar dolar odana,gökyüzü ağlar

Gözler bütün yalandır
Karanlıklarda uçarsın
Feleğin çarkında gezinirsin
Kendi dünyanla iç içe
Her şey boştur,sarhoştur

Nefes alamazsın
Tıkanır hıçkırıkların,boğazına düğümlenir
Kalbin dolu doludur,kasıntılarla titrersin
Gözlerinden bazen yaşlar boşanmaz
Ciğerinde ağlarsın

Bakarsın bakarsın geleceğe,göremezsin
Kaderine kızarsın
Gülerken ağlarsın
Mutluluk rolünü oynarsın herkese
Yüreğini dağlarsın
Ağlarsın ağlarsın da dağlar insafa gelmez
Kalleştir kahpe dünya
İnsanlar acımasızdır,anlamak istemezler
Yüreklerinin bir yerinde gizleseler de

Sen kırılırsın,umutlarını satarsın
Yırtarsın çağın kulaklarını,iç çekersin
Yazarsın beynine kimsesizliğini,saflığını
Dudaklarını çürütürsün

Üstüne üstüne gelir duvarlar,kaçamazsın
Ah o duvarlar,sağırdırlar
Ah o duvarlar,ruhunu yalarlar

Köpekler dişlerini gösterir
Kirpiklerini eritir gözyaşların
Gözyaşların içinin yağıdır
Erir,yer bitirir seni
Yemekten içmekten kesilirsin
Bir kumar olur yaşamak
Bataklıkta kollarını açarsın
Yağmur süzülür yanaklarından

Kimse yardıma gelmez
Eski lâhitlerden âyinler okunur
Kulakların sağırlaşır,hissizdir ellerin
Dudakların anlamsız gülümser
Geceleri koynuna alırsın
Aylak aylak dolaşırsın
Mazinin derin loşluklarında
Örümcek ağlarına takılırsın

Okyanusları deler gözbebeklerin
Sanırsın,yanı başın cehennem
Ve onun alev saçlı çocukları
Yanar gönlün,susarsın,çatlar dudakların
Çölde gibi,kaybolmuşsun
Belki yoksun,varsan,görünmüyorsun

Sessiz gecelerde yürümen bitmez
Kafdağı’nı aşarsın
Çetindir hayat,yılmaz senden
Korkarsın,üşürsün,için titrer
Donar bakışların

Yağmur yağsın istersin,karanlıktasındır
Veya gözün görmek istemez
Işıklar yanarsa mahvolursun

Petek petek yuvalanmıştır hüzün,üstüne
Satın alamazsın yarınlarını
Ümitsiz yarınlarında yalnızca bir büyük boşluk vardır
Dolduramazsın,çıldıracaksındır

Yasaklar vardır önünde,engeller vardır
Demirden duvarlar vardır

Ferhat olmak dilersin,dağları delmek dilersin
Beceremezsin,çaresizsindir,boynu büküksündür
Beynin ağır yaralıdır,deler geçer ömrünü
Çözüm bulamazsın,çözümsüzdür

Ölmek istersin
Keskin bir jiletin damarlarını patlatmasını istersin
Sıcacık kanını hissedersin
Gözbebeklerin yuvalarından fırlar,yapamazsın
Vicdanından korkarsın
Sevenlerini üzmekten korkarsın
Fakat sen öldüğünü bilirsin
Kimse bilmese de

Bulutlar ve kuşlar anlamsızdır artık
Gülerler,mecnun görürler seni
Düşünemezsin
Haykırırsın dağlara,taşlara

Gerçekle hayal karışır
Ne gerçektir ne hayal,bilemezsin

Kelimeler yetersiz kalır
Lügatler çözümsüzdür,halini anlatamazsın
Sesin titrektir
Mumlar yanar,dehşet görünürsün,ürperirler senden

Oyun biter
Perde kararır

İnsanın içinden bir şeyler kopup gider ya
Anlayamazsın,bilemezsin
Duyarsın ama söyleyemezsin

İşte bu,aşktır,adını koyamadığın
Sevdiğinin hayaline yavaşça
defalarca terennüm edersin
seni seviyorum
seni seviyorum
seni seviyorum
……………….
Ve
Bu hep böyle devam eder

Ekim 96