Tabipler anlamaz gönül derdinden.
Yer ve gök inler ruhumun sesinden.
Aşk denilen belanın bir nefesinden,
Yıkıldı tacım tahtım, kaldım biçare.
Ne adım, ne şanım, ne cismim kaldı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta