Aşk'ın Elinden Şiiri - Yunus Öndoğan

Tabipler anlamaz gönül derdinden.
Yer ve gök inler ruhumun sesinden.
Aşk denilen belanın bir nefesinden,
Yıkıldı tacım tahtım, kaldım biçare.

Ne adım, ne şanım, ne cismim kaldı.
Aydınlık günlerimi karanlıklar aldı.
Bahar aylarım yerini kışa bıraktı.
Aşk denilen zalimin kanlı elinden.

Benliğim, şuurum, ruhum kayboldu.
Tüm bildiklerim bir muamma oldu.
Gönül feryadım iki cihanda duyuldu.
Aşk denilen derin umman içinde.

Tüm yaşamım birden, döndü tersine.
Bilmem ki takvim ne, mevsimlerden ne?
Dayanmaz bu ızdıraba hiç bir sine.
Aşk deyince artar yangınım yine.

Kalmadı bende, benden emare.
Alemde dolanırım, garip ve avare.
Aşk elinden oldum deli divane.
Kalsın muradım kalsın ulu divana.