Ey AŞK!
İnsanlardan kaçıp yöneldim sana,
Vefâ, sefâ sende şefkâtlısın AŞK;
Sırların söylenmez yasaktır bana,
Elest'ten beridir firkâtlısın AŞK..
Slogana döndü şu İslâm Dini,
İmân dilde birse sendedir bini,
Nefsi klavuzlar unutmuş sini,
Gönüllere müthiş irşâtlısın AŞK..
İnsanın insana nedir bu minnet?
Bedenin kulları geçirmiş cinnet,
Arap Kültürüne diyorlar sünnet,
Hakk'ın varlığına ispatlısın AŞK..
Gelenek görenek midir ki rehber?
İnsanlar tutturmuş gidiyor ezber,
Sensin asıl imân, gaybî O haber,
Taklitlerden uzak necâtlısın AŞK..
Kâinata baktım devâsa kitap,
Esmâ-ül Hüsnâ'sı duyulan hitâp,
Firâklar, hasretler anlarsak îtap,
Boşa değilsin ki maksatlısın AŞK..
Kur'ân'ın en müthiş tefsiri fende,
Sürgündeyim gayrî bilirim tende,
Et kemikle dahi yansırsın bende,
Bir mecâzi mahbûb sıfatlısın AŞK..
Kaş, göz ile yüzü mânâya yazı,
Tecelligâh sanki ettiği nâzı,
Sâyende almışım elime sazı,
Mısra mısra şiir feryâtlısın AŞK..
Adem daha nasıl anlatsın seni?
Yakıp yandırmışsın hayatta beni,
Ruh âzâd olunca gömerler teni,
Eninde sonunda vuslâtlısın AŞK...
Kayıt Tarihi : 30.1.2017 11:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!