Aşk Şiiri - Murat Duman

AŞK
Gel aşkın bağında sürelim sefa,
Sarılsın kollarım, sana bin defa,
Böyle derin sevgin, vardı ey zalim,
Nedense yıllarca, çektirdin cefa…

Gönül soframızda kırardık soğan,
Bal yapan arıya verirdik kovan,
Yaşlanıp yıllara meydan okurduk,
Bitirirdik ömrü olurduk revan…

Bilseydik sevmeyi, böyle olmazdı,
Gönlümüz koşarak, yorgun kalmazdı,
Dil yarası ağır, gelir yiğide
Gönül bahçemize hicran dolmazdı...

Sevmeyi bilenler, aşkı yaşarlar,
Her engeli yıkar dağlar aşarlar,
Şurada ne kaldı, bitmeye ömrün,
Sevgi sofrasından, doymuş kalkarlar…

Aşktan güzel ne var fâni âlemde?
Aşkı bilmeyenin gönlü elemde.
Sevmeyen kör gezer dâr-ı evrende.
Sevenler ram olur levh-i kalemde...

Muradın halini bir kez soraydın,
Düştüğü halleri, gelip göreydin,
Yıkılmazdı inan dimdik dururdu,
Sen verdiğin sözde keşke duraydın 12.10.2006 ANKA