Aşk Şiiri - Müjde Uzun

Kimi insan tutsak olur bu duyguya!
Öyle bir kör olurki,görsede görmek istemez;
Duysa da gerçekleri bir dosttan,
Hiçe sayar tüm sözleri.
Dostunu bile düşman görür gözü!
Kendini unutmuştur artık,
Toz pembe hayallere takılır gönlü.
Hatalar boncuk boncuk dökülür ardına...
Aşk denilen şey balçıklaşmış bir saplantı haline gelir.
Ama bunu anlatamazsın,yaşanması gerekiyormuş der kaçar!
Kabullenmek istemez,kendisiyle çatışsa da kimi zaman.
Kendini küçük düşürdüğünün farkında bile değildir.
Ne kendine saygısı kalmıştır ne başkasına!
Anlatamazsın dozu aştığını,zayıflık gösterdiğini,
Aşığım,seviyorum der kolaya kaçar.
Anlatamazsın iradesizliğini,defalarca kendini kandırdığını.
Anlatamazsın tek dünyası o olmadığını!
Hayatındaki tüm dostlarının,ailesinin,Canlı,cansız tüm güzel şeylerin...
Dünyasını oluşturan bir bütün olduğunu anlatamazsın!
Anlatamazsın hepsine değer verip,sevmesi gerektiğini...!
Çünkü; kendini o kadar bırakmıştır ki duygusallığa,
Mantıktan yoksun kalmış,tüm ruhu zehirlenmiştir artık!
İşte bu insanlar mahkumdur,zayıf ve eksik yaşamaya!
Sevgiyi tek bir noktaya hapseder,en değerli onu yaparlar.
Kırılıp incinseler de kimi zaman,
Ağlaryıp,sızlasalar da,yanlış ilişkilere sığınmaktan vazgeçemezler.
Çünkü kendilerine yabancılaşır,
Kendilerine olan saygı yoksunluğunu bile algılamazlar.
İşte bu insanlar kendine yenik insanlardır!

Kimi aşk tutkunları vardır;
Mantık, gerçekler ve kendi kişiliklerine bağlılıkları,
Hep bir kenarda durur dizginler onları.
Her aşık olan gibi,Onların da gözü görmez bazı şeyleri.
Yaşarlar güle oynaya,
Ama temkinlidirler,çünkü güçlüdürler.
Hayatlarını etkileyecek şeyleri görmesini bilirler.
Kendisini sevenlere kulak verir,
Gözlerindeki perdeyi onlar kaldırır bilirler.
Dünyaları daha da aydınlanır böylece.
Kendine olan saygısı,sevgisi uyanır aniden,
Sevse de deli gibi,üzüleceğini bilse de,
Günlerce,aylarca hatta yıllarca...
Gerçeği hiçe saymaz ailesini, dinler.
En önemlisi kendini!
Kabullenmeyi bilir!
Bir insan olarak kendini sayar önce,Kendine yakıştırmaz.
Bilir bir çocuk gibi davranamayacağını,
Zayıf bir insan gibi göz yumamayacağını,
Aşkı onu yaralıyorsa,yıpratıyorsa ve aşkı yanlış yaşanıyorsa,
Bitirilmesi gerektiğini iyi bilir.
Çünkü; kendine duyduğu saygıdan,sevgiden,güvenden...
Kimsenin karşısında küçük düşmek istemez.
İşte bu insan neyi, kimi tercih edeceğini iyi bilir.
Çünkü zayıflık ona göre değildir!
Çünkü kendini bir insan olarak nitelikli sayar.
Akıntıya kürek çekecek kadar aptal olunamayacağını çok iyi bilir...

08.Şubat.2006
Salı
Müjde Uzun