Aşk, 7,65'likmiş Şiiri - Nimetullah Sucu

En onulmaz kavgalarda, yanımda yürüyen kadın,
Yolcusuyduk birlikte, çetin yolların, ağır savaşların,
Kar kıyamet koparken, bir kavga sonrası yanıştık,
Benim üzerimde, o bildiğin koyu kahve ceketim,
Ardımdan yürüyor, yüreğimi öne atan cesaretim,
Emek'te emekliyor aşk, kopuyor kıyametim,
Aşktan da önde gidiyor içimdeki vagonlar,
Dansa davet ediyor bizi, başkentteki salonlar,
Aklıma takılıyor girişteki güvenlik kordonu,
Teslim edemiyorum, belimde saklı pistonu.
Aşk, 7,65'likmiş, oysa sınırsız sanmıştık,
Sonsuzluğun burcuna umarsız sığınmıştık.
En onulmaz kavgalarda, yanımda yürüyen kadın,
Sırdaşıydık birlikte, deli kurtların, sağır telaşların,
Puslu bir havada, kısrakların menbaına karıştık,
Benim bilincimde, o titreyen kalbi sessiz umutların,
Kırbacı suratımı dövüyor, yaklaşan haydutların.
Aşktan da önde gidiyor, beynimde çıplak atlar,
Meşke davet ediyor bizi, uzaklarda konutlar,
Gözüme takılıyor, ufukta beliren nemrutlar.
Bitmemişken ezelden, zalimlerin kirli oyunu,
Teslim edemem belimde saklı pistonu.
Aşk, 7,65'likmiş, oysa sınırsız sanmıştık,
Sonsuzluğun burcuna umarsız sığınmıştık.
'Mavi duvarlarımız' derdin, 'pembe panjurlarımız olsun',
Dudaklarımızda yeşeren güller, yüreğimizde solsun,
Ama biliyorsun,
Ne sen perisiydin, ince tülleriyle yaz gecelerinin,
Ne de ben inci tanesiydim gönül sahillerinin.
En onulmaz kavgalarda, yanımda yürüyen kadın,
Çok umutları içimde taşıdığım unutulmaz bir andın,
Ayrılık zaman durağıydı uğradığı hayatın,
Yolun en izbe yerinde, ellerimi bıraktın.
Aşk, 7,65'likmiş, oysa sınırsız sanmıştık,
Sonsuzluğun burcuna umarsız sığınmıştık.