Boşluğa açılan çağrılarla,
Köprü attı kalbimin atışları kalbine,
Vurdum, vurdumduymaz, duymadı.
Varlığın ve yokluğun zamanda kıvrımlardı.
Tanınmış ve sevilmiş bir yük taşıyor kalp,
Temizlenmiş, pörsümemiş beklentiler yakınlarda saklı.
Bir kulaç daha atıyorum gökyüzüne,
Yıldızların çekimine kapılıp gidesim geliyor.
Eski bir karnavalla yeniden coşar gibi,
Zıplıyor taşıdığım bütün duygular.
Çiçek bahçemin en kuytusunda yetiştin sen,
Açılmamış ve dokunulmamış hatta görülmemiş.
Yüksek dozda umut taşıyordun;
Yaşamın tüm umudunu.
Kayıt Tarihi : 17.5.2006 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!